SABAR

Dening Soedjarwo

SABAR
iku bebuden utawa sifat ora gampang nesu. Wong sing sabar
iku ora cepet aweh tanggapan utawa reaksi marang kahanan utawa tembung-tembung
kang kurang ngepenakake. Sadurunge aweh tanggapan, kabeh mau dipikir utawa
dilimbang-limbang dhisik kanthi premati. Wong sing sabar tansah mbudidaya
supaya kahanan utawa suasana ora tambah bubrah, amarga kanepson sing ditanggapi
kanthi kanepson.


Wong sing sabar iku sareh, ora grusah-grusuh, lan kebak ing pangati-ati.
Ana rembug dirembug, ana prekara disurasa. Sing ditengenake pikiran kang
wening, dudu ubaling kanepson. Ing pewayangan sifat ora sabaran, gampang
muntab, gampang ngamuk iku dumunung dhiri pribadine Raden Kakrasana utawa
Prabu Baladewa.Yen ora ngati-ati bisa ditamani senjata Nenggala. Kosokbaline,
sifat sabar, ngati-ati, lan wicaksana dumunung ing pribadine Raden Narayana
utawa Prabu Kresna. Senajan kakang-adhi, satriya loro kuwi sifate beda
banget. Lha sing luwih sbar maneh yaiku pambarepe Pandhawa, Prabu Puntadewa.
Ratu sing miturut critane dhalang getihe putih iku, ora bisa ngendika ora",
utawa tidak dapat berkata tidak marang sapa bae.

Sabar iku klebu ewone bebuden kang becik. Ing basa Indonesia ana tetembungan
orang sabar kasihan Allah, wong sabar iku kinasihan
ing Gusti Allah. Sabar iku ora konfrontatif, saengga
bisa disingkiri arane dredah. Lha sifat sabar sing ala yaiku sabar
menawa ditagih utang, amarga tegese ndableg.

Tembung sabar iku sering dijamborake karo tembung narima, dadi sabar
narima. Wong sing sabar iku tansah narima ing peparinge Gusti. Wong sabar
iku tansah nggedhekake atur panuwune marang Gusti, mula ya banjur adoh
saka rasa tansah kekurangan, rasa ora narimakake kahananing uripe.

Sabar iku bisa nyandhet lan ngendhaleni atine supaya ora enggal-enggal
nesu, ora enggal-enggal nandukake piwales kang durung mesthi benere. Sabar
iku ora brangasan, ora kesusu utawa grusah-grusuh. Kanthi nyandhet kanepson,
ana kalodhangan kanggo nglimbang-nglimbang, kanggo ngudhari prakara kanthi
ora seling surup utawa salah tampa.

Sabar iku ora mung bisa ngendhaleni kanepson, nanging uga rasa gela,
susah, lan kaget. Kanthi anane kendhali mau, bab-bab mau ora nuwuhake reaksi
sing kebablasen, sakabehing prakara lan kahanan bisa diwawas kanthi saukur
(proporsional), saengga tanggapan utawa reaksi sing ditandukake uga proporsional.

Miturut tembang Asmaradana Semarangan, wong sing sabar narima lan betah
melek iku bakal antuk ganjaran. Tembang mau sawutuhe kaya ing ngisor iki.

Aja turu sore kaki,

ana dewa nganglang jagad,

nyangking bokor kencanane,

isine donga tetulak,

sandhang kalawan pangan,

lha iku bageyanipun,

wong melek sabar narima.

SUMBER : http://kejawen.suaramerdeka.com/index.php?id=273